باب ۳۰: رفتن زن‌ها به مسجد بشرط اینکه باعث فساد نشوند، و نباید خود را معطّر نمایند
۲۵۳- حدیث: «ابْنِ عُمَرَ، عَنِ النَّبِیِّ ج: إِذَا اسْتَأْذَنَتِ امْرَأَةُ أَحَدِكُمْ إِلَى الْمَسْجِدِ فَلاَ یَمْنَعْهَا» [۲۸۵].
یعنی: «ابن عمر گوید: پیغمبر جفرمود: هرگاه زن یکى از شما، اجازه رفتن به مسجد را خواست او را منع نکنید».
۲۵۴- حدیث: «ابْنِ عُمَرَ، قَالَ: كَانَتِ امْرأَةٌ لِعُمَرَ تَشْهَدُ صَلاَةَ الصُّبْحِ وَالْعِشَاءِ فِی الْجَمَاعَةِ فِی الْمَسْجِدِ، فَقِیلَ لَهَا: لِم تَخْرُجِینَ وَقَدْ تَعْلَمِینَ أَنَّ عُمَرَ یَكْرَهُ ذَلِكَ وَیَغَارُ قَالَتْ: وَمَا یَمْنَعَهُ أَنْ یَنْهَانِی قَالَ: یَمْنَعُهُ قَوْلُ رَسُولِ اللهِ ج: لاَ تَمْنَعُوا إِمَاءَ اللهِ مَسَاجِدَ اللهِ» [۲۸۶].
یعنی: «ابن عمر گوید: یکى از زن‌هاى عمر براى نماز جماعت صبح و عشاء به مسجد مى‌رفت به او گفتند: چرا به مسجد مى‌روى شما مى‌دانى که عمر از این امر ناراحت است و غیرت شوهرى او را به فشار مى‌آورد آن زن گفت: پس براى چه خودش به من نگفته است به مسجد نرو؟ گفتند: تا به حال این حدیث پیغمبر ج: «کنیزهاى خدا را از مسجد خدا منع نکنید». باعث شـده که عمر از رفتن شما به مسجد جلوگیرى به عمل نیاورد».
۲۵۵- حدیث: «عَائِشَةَ، قَالَتْ: لَوْ أَدْرَكَ رَسُولُ اللهِ جمَا أَحْدَثَ النِّسَاءُ لَمَنَعَهُنَّ الْمَسَاجِدَ كَمَا مُنِعَتْ نِسَاءُ بَنِی إِسْرَائِیلَ» [۲۸۷].
یعنی: «عایشه گوید: اگر پیغمبر جزنده مى‌بود و این خودآرایى را که امروز زنان براى رفتن به مسجد مى‌کنند، مى‌دید آنان را از رفتن به مسجد منع مى‌نمود، همانگونه که زنان بنى اسرائیل به همین علت از رفتن به مساجد منع شدند».
[۲۸۵]- أخرجه البخاری فی: ۶۷ كتاب النكاح: ۱۱۶ باب استئذان المرأة زوجها فی الخروج إلى المسجد وغیره. [۲۸۶]- أخرجه البخاری فی: ۱۱ كتاب الجمعة: ۱۳ باب حدثنا عبد الله بن محمد. [۲۸۷]- أخرجه البخاری فی: ۱۰ كتاب الأذان: ۱۶۳ باب انتظار الناس قیام الإمام العالم.