باب ۴: زمان و ساعت مخصوصى که در روز جمعه وجود دارد
۴۹۵- حدیث: «أَبِی هُرَیْرَةَ، أَنَّ رَسُولَ اللهِ جذَكَرَ یَوْمَ الْجُمُعَةِ، فَقَالَ: فیهِ سَاعَةٌ لاَ یُوَافِقُهَا عَبْدٌ مُسْلِمٌ وَهُوَ قَائمٌ یُصَلِّی، یَسْأَلُ اللهَ تَعَالَى شَیْئًا إِلاَّ أَعْطَاهُ إِیَّاهُ وَأَشَارَ بِیَدِهِ یُقَلِّلُهَا» [۵۴۱].
یعنی: «ابو هریره گوید: پیغمبر جدرباره روز جمعه بحث کرد و فرمود: یک زمان و ساعتى در روز جمعه وجود دارد، هر بنده مسلمانى در آن ساعت در حالت نماز خواندن ایستاده باشد هر چیزى را که از خدا بخواهد، خداوند خواسته‌اش را استجابت مى‌نماید، پیغمبر جبا دستش اشاره کرد که مدت زمان این ساعت کوتاه و کم است»، (و با عبادت در این مدت کوتاه مى‌توان به سعادت عظیمى رسید).
[۵۴۱]- أخرجه البخاری فی: ۱۱ كتاب الجمعة: ۳۷ باب الساعة التی فی یوم الجمعة.