باب ۱۴: زنى که همیشه خون ریزى دارد، چگونه باید غسل کند و وضو بگیرد
۱۹۰- حدیث: «عَائِشَةَ، قَالَتْ: جَاءَتْ فَاطِمَةُ ابْنَةُ أَبِی حُبَیْشٍ إِلَى النَّبِیِّ جفَقَالَتْ یَا رَسُولَ اللهِ إِنِّی امْرَأَةٌ أُسْتَحَاضُ، فَلاَ أَطْهُرُ، أَفَأَدَعُ الصَّلاَةَ فَقَالَ رَسُولُ اللهِ ج: لاَ، إِنَّمَا ذَلِكَ عِرْقٌ وَلَیْسَ بِحَیْضٍ، فَإِذَا أَقْبَلَتْ حَیْضَتُكِ فَدَعِی الصَّلاَةَ، وَإِذَا أَدْبَرَتْ فَاغْسِلِی عَنْكِ الدَّمَ ثُمَّ صَلِّی ثُمَّ تَوَضَّئِی لِكُلِّ صَلاَةٍ حَتَّى یَجِیءَ ذَلِكَ الْوَقْتُ» [۲۱۶].
یعنی: «عایشه گوید: فاطمه دختر أبى حُبیش پیش پیغمبر جآمد، گفت: اى رسول خدا! من زنى هستم که همیشه در حال خون ریزى هستم و پاک نمى‌شوم، آیا نماز را ترک کنم؟ پیغمبر جفرمود: خیر نباید نماز را ترک کنى، این خون خون رگ است نه خون حیض، در روزهایى که در حیض قرار مى‌گیرى نماز را ترک کن، وقتى که مدت حیض تمام شد، غسل بکن و خون حیض را از بدن و لباست پاک کن، آنگاه نمازت را بخوان، براى هر نماز باید وضو بگیرى، تا اینکه مجدداً وقت حیض مى‌رسد»، (آنگاه نماز را در مدت حیض ترک کن، چون خون حیض با خون عادى فرق دارد و خون حیض که سیاه است از خون عادى که قرمز است به خوبى تشخیص داده مى‌شود).
«إستحاضه: خون ریزى دائمى زن از طریق فرج چه در حال حیض و چه در حالت غیر حیض مى‌باشد».
۱۹۱- حدیث: «عَائَشَةَ زَوْجِ النَّبِیِّ ج، أَنَّ أُمَّ حَبِیبَةَ اسْتُحِیضَتْ سَبْعَ سِنِینَ، فَسَأَلَتْ رَسُولَ اللهِ جعَنْ ذَلِكَ فَأَمَرَهَا أَنْ تَغْتَسِلَ، فَقَالَ: هذَا عِرْقٌ فَكَانَتْ تَغْتَسِلُ لِكُلِّ صَلاَةٍ» [۲۱۷].
یعنی: «عایشه همسر پیغمبر جگوید: امّ حبیبه به مدت هفت سال در حالت استحاضه قرار داشت از پیغمبر جدرباره آن سؤال کرد، پیغمبر جبه او دستور داد که (بعد از ایام حیض) غسل کند و فرمود: (این خون حیض نیست و) خون رگ است. ولى امّ حبیبه (به خاطر سنّت) براى هر نمازى غسل مى‌کرد».
[۲۱۶]- أخرجه البخاری فی: كتاب الوضوء: ۶۳ باب غسل الدم. [۲۱۷]- أخرجه البخاری فی: ۶ كتاب الحیض: ۲۶ باب عرق الاستحاضة.