فصل هفتم: درباره نماز جمعه
۴۸۵- حدیث: «عَبْدِ اللهِ بْنِ عُمَرَ، أَنَّ رَسُولَ اللهِ ج، قَالَ: إِذَا جَاءَ أَحَدُكمُ الْجُمُعَةَ فَلْیَغْتَسِلْ» [۵۳۰].
یعنی: «عبدالله بن عمر گوید: پیغمبر جفرمود: وقتى که شما براى خواندن نماز جمعه مىروید باید قبلاً غسل کنید».
۴۸۶- حدیث: «عُمَرَ بْنِ الْخَطَّابِ عَنِ ابْنِ عُمَرَ، أَنَّ عُمَرَ بْنَ الْخَطَّابِ بَیْنَمَا هُوَ قَائمٌ فِی الْخُطْبَةِ یَوْمَ الْجُمُعَةِ إِذْ دَخَلَ رَجُلٌ مِنَ الْمُهَاجِرینَ الأَوَّلَینَ مِنْ أَصْحَابِ النَّبِیِّ ج، فَنَادَاهُ عُمَرُ: أَیَّةُ سَاعَةٍ هذِهِ قَالَ: إِنِّی شُغِلْتُ فَلَمْ أَنْقَلِبْ إِلَى أَهْلِی حَتَّى سَمِعْتُ التَّأْذینَ، فَلَمْ أَزِدْ عَلَى أَنْ تَوَضَّأْتُ فَقَالَ: وَالْوُضُوءُ أَیْضًا وَقَدْ عَلِمتَ أَنَّ رَسُولَ اللهِ جكَانَ یَأْمُرُ بِالْغُسْلِ» [۵۳۱].
یعنی: «ابن عمر گوید: یک روز جمعه عمر بن خطاب بر بالاى منبر ایستاده بود، خطبه را مىخواند در این اثنا یک نفر از مهاجرین اوّلین به مسجد آمد، عمر با صداى بلند به او گفت: این چه وقت است که مىآیى؟! آن صحابه محترم گفت: مشغول کار بودم و نتوانستم به منزل برگردم و همین که صداى اذان را شنیدم دیگر نتوانستم کار دیگرى را انجام دهم جز اینکه وضو بگیرم، عمر گفت: مگر تنها وضو کافى است؟! در حالى که مىدانى رسول خدا جدستور مىداد که غسل را هم انجام دهیم».
[۵۳۰]- أخرجه البخاری فی: ۱۱ كتاب الجمعة: ۲ باب فضل الغسل یوم الجمعة. [۵۳۱]- أخرجه البخاری فی: ۱۱ كتاب الجمعة: ۲ باب فضل الغسل یوم الجمعة.