باب ۲۷: کسى که داراى خیر و احسان و سایر کارهاى خیر است
۶۰۶- حدیث: «أَبِی هُرَیْرَةَس، أَنَّ رَسُولَ اللهِ ج، قَالَ: «مَنْ أَنْفَقَ زَوْجَیْنِ فِی سَبِیلِ اللهِ نُودِیَ مِنْ أَبْوَابِ الْجَنَّةِ یَا عَبْدَ اللهِ هذَا خَیْرٌ؛ فَمَنْ كَانَ مِنْ أَهْلِ الصَّلاةِ دُعِیَ مِنْ بَابِ الصَّلاَةِ، وَمَنْ كَانَ مِنْ أَهْلِ الْجِهَادِ دُعِیَ مِنْ بَابِ الْجِهَادِ، وَمَنْ كَانَ مِنْ أَهْلِ الصِّیَامِ دُعِیَ مِنْ بَابِ الرَّیَّانِ، وَمَنْ كَانَ مِنْ أَهْلِ الصَّدَقَةِ دُعِیَ مِنْ بَابِ الصَّدَقَةِ».
فَقَالَ أَبُو بَكْرٍس: بِأَبِی أَنْتَ وَأُمِّی، یَا رَسُولَ اللهِ مَا عَلَی مَنْ دُعِیَ مِنْ تِلْكَ الأَبْوَابِ مِنْ ضَرُورَةٍ، فَهَلْ یُدْعَى أَحَدٌ مِنْ تلْكَ الأَبْوَابِ كُلِّهَا قَالَ: نَعَمْ وَأَرْجُو أَنْ تَكُونَ مِنْهُمْ» [۶۶۲].
یعنی: «ابوهریره گوید: پیغمبر جفرمود: هرکس دو چیز را از یک نوع (مانند: گاو، گوسفند، شتر، اسب، لباس و سکه طلا و...) در راه خدا ببخشد، از درهاى بهشت او را دعوت مىکنند و به او مىگویند: اى بنده خدا! این عمل تو خیر بزرگى است.
کسى که از اهل نماز باشد از در نماز صدایش مىکنند، و کسى که از اهل جهاد باشد از در جهاد دعوتش مىنمایند کسى که اهل روزه باشد از در روزه داران دعوت مىشود و کسى که اهل خیر و احسان باشد از در نیکوکاران دعوتش مىنمایند. ابوبکر به پیغمبر گفت: پدر و مادرم فدایت اى رسول خدا! به حقیقت کسى که از همه این درها دعوت مىشود سربلند و خوشبخت است، آیا کسى هست (که این قدر احسان داشته باشد) که از همه این درها دعوت شود؟ پیغمبر جفرمود: بلى، امیدوارم که تو یکى از آنها باشید».
۶۰۷- حدیث: «أَبِی هُرَیْرَةَس، عَنِ النَّبِیِّ ج، قَالَ: مَنْ أَنْفَقَ زَوْجَیْنِ فِی سَبِیلِ الله دَعَاهُ خَزَنَةُ الْجَنَّةِ، كُلُّ خَزَنَةِ بابٍ، أَیْ فُلُ هَلُمَّ قَالَ أَبُو بَكْرٍ: یَا رَسُولَ اللهِ ذَاكَ الَّذِی لاَ تَوَى عَلَیْهِ فَقَالَ النَّبِیُّ ج: إِنِّی لأَرْجُو أَنْ تَكُونَ مِنْهُمْ» [۶۶۳].
یعنی: «ابوهریره گوید: پیغمبر جفرمود: کسى که در راه خدا دو چیز از یک نوع را ببخشد دربان بهشت و دربان هر بخشى از بخشهاى بهشت او را دعوت مىکنند و مىگویند: اى فلانى! بفرما داخل شو، ابو بکر گفت: اى رسول خدا! چنین اشخاصى در قیامت به هیچ وجه خسارتمند نیستند و به هلاک نمىرسند، پیغمبر جفرمود: امیدوارم که شما یکى از آنان باشید».
«أی فل هلمّ: اى فلانى بفرما. لا توى علیه: یعنى زیانى نمىبیند و به هلاک نمىرسد».
[۶۶۲]- أخرجه البخاری فی: ۳۰ كتاب الصوم: ۴ باب الریان للصائمین. [۶۶۳]- أخرجه البخاری فی: ۵۶ كتاب الجهاد والسیر: ۳۷ باب فضل النفقة فی سبیل الله.