باب ۲۹: به زن‌هایى که در پشت سر مردان نماز مى‌خوانند دستور داده شده است تا مردان از سجده بلند نشوند آنان سرشان را از سجده بلند ننمایند
۲۵۲- حدیث: «سَهْلِ بْنِ سَعْدٍ، قَالَ: كَانَ رِجَالٌ یُصلُّونَ مَعَ النَّبِیِّ جعَاقِدِی أُزْرِهِمْ عَلَى أَعْنَاقِهِمْ كَهَیْئَةِ الصِّبْیَانِ، وَیُقَالُ لِلنِّسَاءِ: لاَ تَرْفَعْنَ رُؤُوسَكُنَّ حَتَّى یَسْتَوِیَ الرِّجَالُ جُلُوسًا» [۲۸۴].
یعنی: «سهل به سعد گوید: عدّه‌اى از مردان با پیغمبر جنماز مى‌خواندند، و روپوش‌هاى خود را مانند بچـه‌ها به دور گردن خود مى‌بسـتند (به خاطر اینکه روپوش‌هایشان کوچک و تنگ بود مى‌ترسیدند عورتشان ظاهر شود) به زن‌ها گفته مى‌شد: تا مردها از سجده بلند نشوند و به حالت نشسته در نیایند، سرشان را از سجده بلند نکنند». (مبادا عورت مردان را ببیند).
[۲۸۴]- أخرجه البخاری فی: ۸ كتاب الصلاة: ۶ باب إذا كان الثوب ضیقًا.