باب ۳۸: ثواب و فضیلت کسانى که با مهارت قرآن مى‌خوانند و کسانى که مهارت ندارند و با زحمت آنرا مى‌خوانند
۴۶۱- حدیث: «عَائِشَةَ، عَنِ النَّبِیِّ ج، قَالَ: مَثَلُ الَّذِی یَقْرَأُ الْقُرْآنَ وَهُو حَافِظٌ لَهُ مَعَ السَّفَرَةِ الْكِرَامِ، وَمَثَلُ الَّذِی یَقْرَأُ وَهُوَ یَتَعَاهَدُهُ، وَهُوَ عَلَیْهِ شَدِیدٌ، فَلَهُ أَجْرَانِ» [۵۰۴].
یعنی: «عایشه گوید: پیغمبر جفرمود: کسانى که قرآن را بامهارت مى‌خوانند و آن را در حفظ دارند با سفراى کرام یعنى پیغمبران مى‌باشند، و کسانى که به علت بدى حافظه، خواندن قرآن بر ایشان سخت است، امّا این مشقّت را تحمل مى‌کنند و بر خوانـدن آن مواظبت دارند. آنان هم دو اجر دارند»، (یکى اجر خواندن قرآن و مواظبت بر آن و دیگرى اجر قبول مشقت).
«سفرة الكرام: پیغمبران هستند که سفیر خدا به سوى مردم مى‌باشند».
[۵۰۴]- أخرجه البخاری فی: ۶۵ كتاب التفسیر: ۸۰ سورة عبس.