باب ۳۳: مستحب بودن خواندن نماز ظهر در اوّل وقت در غیر شدّت گرما
۳۶۰- حدیث: «أَنَسِ بْنِ مَالِكٍس، قَالَ: كُنَّا نُصَلِّی مَعَ النَّبِیِّ جفِی شِدَّةِ الْحَرِّ، فَإِذَا لَمْ یَسْتَطِعْ أَحَدُنَا أَنْ یُمَكِّنَ وَجْهَهُ مِنَ الأَرْضِ بَسَطَ ثَوْبَهُ فَسَجَدَ عَلَیْهِ» [۳۹۷].
یعنی: «انس بن مالک گوید: در شدت گرما با پیغمبر جنماز مى‌خواندیم، وقتى که یکنفر از ما نمى‌توانست (از شدت گرما) پیشانیش را بر زمین بگذارد لباسش را پهن مى‌کرد و بر آن سجده مى‌برد».
[۳۹۷]- أخرجه البخاری فی: ۲۱ كتاب العمل فی الصلاة: ۹ باب بسط الثوب فی الصلاة للسجود.