باب ۵: جواز جمع بین دو نماز به هنگام سفر
۴۰۹- حدیث: «ابْنِ عُمَرَ، قَالَ: رَأَیْتُ رَسُولَ اللهِ جإِذَا أَعْجلَهُ السَّیْرُ فِی السَّفَرِ یُؤَخِّرُ الْمَغْرِبَ حَتَّى یَجْمَعَ بَیْنَهَا وَبَیْنَ الْعِشَاءِ» [۴۴۷].
یعنی: «ابن عمر گوید: پیغمبر جرا مى‌دیدم که اگر عجله داشت که زود حرکت کند و سفر را زود شروع نماید نماز مغربش را به تأخیر مى‌انداخت و آن را با نماز عشاء جمع مى‌کرد».
۴۱۰- حدیث: «أَنَسِ بْنِ مَالِكٍ قَالَ: كَانَ رَسُولُ اللهِ جإِذَا ارْتَحَلَ قَبْلَ أَنْ تَزِیغَ الشَّمْسُ أَخَّرَ الظُّهْرَ إِلَى وَقْتِ الْعَصْرِ، ثُمَّ نَزَلَ فَجَمَعَ بَیْنَهُمَا، فَإِنْ زَاغَتِ الشَّمْسُ قَبْلَ أَنْ یَرْتَحِلَ صَلَّى الظُّهْرَ ثُمَّ رَكِبَ» [۴۴۸].
یعنی: «انس بن مالک گوید: پیغمبر جهرگاه قبل از زوال خورشید از وسط آسمان و رسیدن وقت نماز ظهر شروع به حرکت سفر مى‌کرد نماز ظهر را تا وقت نماز عصر به تأخیر مى‌انداخت و به هنگام نماز عصر توقف مى‌کرد و نماز ظهر و عصر را با هم مى‌خواند. و هرگاه قبل از حرکت او خورشید از وسط آسمان تجاوز مى‌کرد و وقت نماز ظهر مى‌رسید، نماز ظهر را مى‌خواند و بعداً حرکت مى‌کرد».
[۴۴۷]- أخرجه البخاری فی: ۱۸ كتاب تقصیر الصلاة: ۶ یصلى المغرب ثلاثا فی السفر. [۴۴۸]- أخرجه البخاری فی: ۱۸ كتاب تقصیر الصلاة: ۱۶ باب إذا ارتحل بعدما زاغت الشمس صلى الظهر ثم ركب.