باب ۸۰: اثبات شفاعت و بیرون آمدن یکتاپرستان از دوزخ
۱۱۶- حدیث: «أَبِی سَعِیدٍ الْخُدْرِیِّسعَنِ النَّبِیِّ جقَالَ: یَدْخُلُ أَهْلُ الْجَنَّةِ الْجَنَّةَ، وَأَهْلُ النَّارِ النَّارَ ثُمَّ یَقُولُ اللهُ تَعَالَى: أَخْرِجُوا مَنْ كَانَ فِی قَلْبِهِ مِثْقَالُ حَبَّةٍ مِنْ خَرْدَلٍ مِنْ إِیمَانِ، فَیُخْرَجُونَ مِنْهَا قَدِ اسْوَدُّوا، فَیُلْقَونَ فِی نَهَرِ الْحَیَا أَوِ الْحَیَاةِ (شَكٌّ من أَحد رجال السَّنَد) فَیَنْبُتُونَ كَمَا تَنْبُتُ الْحِبَّةُ فِی جَانِبِ السَّیْلِ، أَلَمْ تَرَأَنَّهَا تَخْرُجُ صَفْرَاءَ مُلْتَوِیَةً» [۱۳۵].
یعنی: «ابوسعید خدرى گوید: پیغمبر جفرمود: آن‌هایى که اهل بهشـت هستند وارد بهشت مى‌شوند، و آن‌هایى که اهل دوزخ مى‌باشند به دوزخ مى‌روند، سپس خداوند متعال مى‌فرماید: کسانى را که به اندازه دانه خردلى ایمان در قلب دارند از دوزخ بیرون آورید، آن‌ها را بیرون مى‌آورند در حالى که (در آتش و دود) سیاه گشته‌اند، آنان را در رودى که حیاء یا حیات (تردید از یکى از راویان حدیث است) نام دارد شستشو مى‌دهند و زنده و شاداب مى‌گردند همانگونه که دانه گیاه در کنار بستر آب به سرعت مى‌روید، مگر نمى‌بینید گیاهى که در چنین جایى سبز مى‌شود چقدر زیبا است و هر بیننده‌اى را شاد مى‌نماید و از شدت طراوت و شادابى خمیده مى‌شود؟».
«صفراء: زرد در اینجا اشاره به آیه۶۹ سوره بقره است که مى‌فرماید صفراء تسر الناظرین. ملتویه: خمیده».
[۱۳۵]- أخرجه البخاری فی ۲ كتاب الإیمان: ۱۵ باب تفاضل أهل الإیمان فی الأعمال.