باب ۱۶: کسى که غسل مى‌کند باید با کشیدن پرده‌اى خود را از دیگران پنهان کند
۱۹۳- حدیث: «أُمِّ هَانِىءٍ بِنْتِ أَبِی طَالِبِ، قَالَتْ: ذَهَبْتُ إِلَى رَسُولِ اللهِ جعَامَ الْفَتْحِ فَوَجَدْتُهُ یَغْتَسِلُ، وَفَاطِمَةُ ابْنَتُهُ تَسْتُرُهُ، قَالَتْ، فَسَلَّمْتُ عَلَیْهِ؛ فَقَالَ: مَنْ هذِهِ فَقُلْتُ: أَنَا أُمُّ هَانِىءٍ بِنْتُ أَبی طَالِبٍ؛ فَقَالَ: مَرْحَبًا بِأُمِّ هَانِىءٍ فَلَمَّا فَرَغَ مِنْ غُسْلِهِ، قَامَ فَصَلَّى ثَمَانِیَ رَكَعَاتٍ، مُلْتَحِفًا فِی ثَوْبٍ وَاحِدٍ، فَلَمَّا انْصَرَفَ قُلْتُ یَا رَسُولَ اللهِ زَعَمَ ابْنُ أُمِّی أَنَّهُ قَاتِلٌ رَجُلاً قَدْ أَجَرْتُهُ، فُلاَنَ بْنَ هُبَیْرَةَ؛ فَقَالَ رَسُولُ اللهِ ج: قَدْ أَجَرْنَا مَنْ أَجَرْتِ یَا أُمَّ هَانِىءٍ، قَالَتْ أُمُّ هَانِىءٍ: وَذَاكَ ضُحًى» [۲۱۹].
یعنی: «امّ هانى دختر ابو طالب گوید: در سال فتح مکه، پیش پیغـمبر جرفتم، دیدم که غسل مى‌کند و دخترش فاطمه پارچه‌اى را به عنوان پرده قرار داده و پیغمبرجرا از نظر دیگران پنهان کرده است امّ هانى گوید: بر پیغمبر جسلام کردم، فرمود: چه کسى بود که آمد؟ گفتم: منم، امّ هانى دختر ابو طالب، فرمود: مرحبا! خوش آمدى اى امّ هانى، وقتى که از غسل فارغ شد، برخاست و در حالى که تنها یک تکه لباس پوشیده بود هشت رکعت نماز خواند، وقتى که از نماز فارغ شد، گفتم: اى رسول خدا! برادرم (على بن ابى طالب) خیال دارد با مردى بجنگد که من او را امان داده‌ام، و این شخص فلانى پسر هبیره است، پیغمبر جفرمود: اى امّ هانى! ما به کسى که تو به او امان داده باشى امان مى‌دهیم، امّ هانى گوید: این هشت رکعت نمازى که پیغمبر جآن را خواند نماز (صلاة الضحى بود)».
«أجرته: امانش داده‌ام».
[۲۱۹]- أخرجه البخاری فی: ۸ كتاب الصلاة: ۴ باب الصلاة فی الثوب الواحد ملتحفًا به.