باب ۴۳: بیان سخت‌گیرى در تحریم نمامى و سخن چینى
۶۷- حدیث: «حُذَیْفَةَ قَالَ سَمِعْتُ النَّبِیَّ جیَقُولُ: «لاَیَدْخُلُ الْجَنَّةَ قَتَّاتٌ» [۷۳].
یعنی: «حذیفه گوید: پیغـمبر جفرمود: نمّام و سـخن چین داخل بهشـت نمى‌شود». (حضرت رسول جبا این فرموده کمال نفرت و بیزارى خود را نسبت به افراد نمام و سخن چین نشان داده است. چون به حقیقت اکثر عداوت‌ها و دشمنى‌ها در اثر نمامى به وجود مى‌آید. نمامى جزو گناهان کبیره است، و کسى که به این صفت بد عادت کند و آن را حلال بداند کافر است ولى اگر با اعتقاد به حرام بودن آن مرتکب نمامى شود، فاسق مى‌گردد و هیچگاه مانند انسان‌هاى مخلص از نعمت بهشت بهره فراوانى نخواهد داشت).
«قتات: سخن‌چین».
[۷۳]- أخرجه البخاری فی: ۷۸ كتاب الأدب: ۵۰ باب ما یكره من النمیمة.