باب ۳۹: تبعیت مأموم از امام و اینکه اعمالش باید بعد از اعمال امام باشد
۲۷۴- حدیث: «الْبَرَاءِ بْنِ عَازِبٍ، قَالَ: كُنَّا نُصَلِّی خَلْفَ النَّبِیِّ ج، فَإِذَا قَالَ: سَمِعَ اللهُ لِمَنْ حَمِدَهُ لَمْ یَحْنِ أَحَدٌ مِنَّا ظَهْرَهُ حَتَّى یَضَعَ النَبِیُّ ججَبْهَتَهُ عَلَى الأَرْضِ» [۳۰۷].
یعنی: «براءبن عازب گوید: ما پشت سر پیغمبر جنماز مى‌خواندیم، هنگامى که مى‌گفت: «سمع الله لمن حمده»هیچ‌یک از ما پشتش را خم نمى‌کرد تا اینکه پیغمبر به سجده مى‌رفت و پیشانیش را بر زمین مى‌گذاشت».
[۳۰۷]- أخرجه البخاری فی: ۱۰ كتاب الأذان: ۱۳۳ باب السجود على سبعة أعظم.