باب ۱۰: مقدار آبى که سنّت است در غسل جنابت مورد استفاده قرار گیرد
۱۸۴- حدیث: «عَائِشَة، قَالَتْ: كُنْتُ أَغْتَسِلُ أَنَا وَالنَّبِیُّ جمِنْ إِنَاءٍ وَاحِدٍ، مِنْ قَدَحٍ یُقالُ لَهُ الْفَرَق» [۲۱۰].
یعنی: «عایشه گوید: من و پیغمبر جهردو از یک ظرف پر آب که به آن فرق گفته مى‌شد غسل مى‌کردیم».
«فرق: ظرفى است که ۱۶ رطل آب مى‌گیرد، هر رطل ۴۸ مثقال است و هر مثقال ۶۸/۴ گرم است، پس هر فرق آب ۹۲/۶۲۸۹ گرم است، بنابراین هر انسانى مى‌تواند با سه لیتر و خرده‌اى آب غسل نماید».
۱۸۵- حدیث: «عَائِشَة سَأَلَهَا أَخُوهَا عَنْ غُسْلِ النَّبِیِّ ج، فَدَعَتْ بِإِنَاءٍ نَحْوٍ مِنْ صَاعٍ، فَاغْتَسَلَتْ وَأَفَاضَتْ عَلَى رَأْسِهَا؛ وَبَیْنَنَا وَبَیْنَهَا حِجَابٌ (قَوْلَ أَبِی سَلَمَةَ)» [۲۱۱].
یعنی: «ابو سلمه (که خواهرزاده عایشه است) گوید: برادر عایشه، درباره چگونگى غسل پیغمبر جاز او (عایشه) سؤال کرد، عایشه ظرف پر از آبى را که گنجایش آن تقریباً به اندازه یک صاع بود خواست و پرده‌اى را کشید و با آن غسل کرد و ابتدا آب بر سر خود ریخت».
«صاع: پیمانه‌اى است قریب سه کیلو».
۱۸۶- حدیث: «أَنَسٍ، قَالَ: كَانَ النَّبِیُّ جیَغْسِلُ، أَوْ كَانَ یَغْتَسِلُ بِالصَّاعِ إِلَى خَمْسَةِ أَمْدَادٍ، وَیَتَوَضَّأُ بِالْمُدِّ» [۲۱۲].
یعنی: «انس گوید: پیغمبر جوقتى که غسل مى‌کرد با یک صاع الى پنج مد آب اکتفا مى‌کرد، و با یک مد آب هم وضو مى‌گرفت».
(مقدار آب و یا هر چیز دیگرى که در بین دو کف دست انسان قرار مى‌گیرد در حالى که کنار کف‌ها بهم چسبیده باشد یک مد است).
[۲۱۰]- أخرجه البخاری فی: ۵ كتاب الغسل: ۲ باب غسل الرجل مع امرأته. [۲۱۱]- أخرجه البخاری فی: ۵ كتاب الغسل: ۳ باب الغسل بالصاع ونحوه. [۲۱۲]- أخرجه البخاری فی: ۴ كتاب الوضوء: ۴۷ باب الوضوء بالمد.