باب ۲۵: نهى از سبقت گرفتن از امام به یک رکوع و یا یک سجده و امثال آن‌ها
۲۴۷- حدیث: «أَبِی هُرَیْرَةَ، عَنِ النَّبِیِّ ج، قَالَ: أَمَا یَخْشَى أَحَدُكُمْ، أَوْ لاَ یَخْشَى أَحَدُكُمْ إِذَا رَفَعَ رَأْسَهُ قَبْلَ الإِمَامِ أَنْ یَجْعَلَ اللهُ رَأْسَهُ رَأْسَ حِمَارٍ، أَوْ یَجْعَلَ اللهُ صُورَتَهُ صُورَةَ حِمَارٍ» [۲۷۹].
یعنی: «ابو هریره گوید: پیغمبر جفرمود: وقتى یکى از شما قبل از امام سرش را (از رکوع یا سجده) بلند مى‌کند مگر نمى‌ترسد که خداوند سرش را به سر الاغ تبدل کند؟ و در روایت دیگر فرمود: صورتش را به صورت الاغ مبدل سازد؟».
[۲۷۹]- أخرجه البخاری فی: ۱۰ كتاب الأذان: ۵۳ باب إثم من رفع رأسه قبل الإمام.