باب ۱۶: جایز است نماز سنّت به حالت ایستاده و نشسته خوانده شود و همچنین جایز است قسمتى از یک رکعت را ایستاده و قسمت دیگر را نشسته خواند
۴۲۴- حدیث: «عَائِشَةَ قَالَتْ: مَا رَأَیْتُ النَّبِیَّ جیَقْرَأُ فِی شَیْءٍ مِنْ صَلاَةِ اللَّیْلِ جَالِسًا، حَتَّى إِذَا كَبِرَ قَرَأَ جَالِسًا، فَإِذَا بَقِیَ عَلَیْهِ مِنَ السُّورَةِ ثَلاَثُونَ أَوْ أَرْبَعُونَ آیَةً، قَامَ فَقَرَأَهُنَّ ثُمَّ رَكَعَ» [۴۶۲].
یعنی: «عایشه گوید: پیغمبر جرا نمى‌دیدم که هیچ‌یک از نماز شب را به حالت نشسته بخواند تا اینکه سنش بالا رفت؛ وقتى سنش زیاد شد آیات را به حالت نشسته مى‌خواند تا اینکه از یک سوره (بزرگ) سى یا چهل آیه باقى مى‌ماند آن وقت بلند مى‌شد و آیه‌هاى باقى مانده را مى‌خواند، آنگاه به رکوع مى‌رفت».
۴۲۵- حدیث: «عَائِشَةَ أُمِّ الْمُؤْمِنِینَ، أَنَّ رَسولَ اللهِ جكَانَ یُصَلِّی جَالِسًا، فَیَقْرأُ وَهُوَ جَالِسٌ، فَإِذَا بَقِیَ مِنْ قِرَاءَتِهِ نَحْوٌ مِنْ ثَلاَثِینَ أَوْ أَرْبَعِینَ آیَةً قَامَ فَقَرَأَهَا، وَهْوَ قَائمٌ، ثُمَّ رَكَعَ ثُمَّ سَجَدَ، یَفْعَلُ فِی الرَّكْعَةِ الثَّانِیَةِ مِثْلَ ذلِكَ، فَإِذَا قَضَى صَلاَتَهُ نَظَرَ، فَإِنْ كُنْتُ یَقْظَى تَحَدَّثَ مَعِی، وَإِنْ كُنْتُ نَائمَةً اضْطَجَعَ» [۴۶۳].
یعنی: «عایشه امّ المؤمنین گوید: پیغمبر جنماز(سنّت شب را) نشسته مى‌خواند، و آیه‌ها را به حالت نشسته مى‌خواند تا اینکه از یک سوره (بزرگ) در حدود سى یا چهل آیه باقى مى‌ماند آنگاه بلند مى‌شد و بقیه آیات را به حالت ایستاده مى‌خواند، و به رکوع و سجود مى‌رفت و عین این عمل را در رکعت دوم نیز انجام مى‌داد وقتى که نمازش تمام مى‌شد نگاه مى‌کرد اگر من بیدار مى‌بودم با من به گفتگو مى‌نشست و اگر من خوابیده بودم او نیز دراز مى‌کشید».
[۴۶۲]- أخرجه البخاری فی: ۱۹ كتاب التهجد: ۱۶ باب قیام النبی جباللیل فی رمضان وغیره. [۴۶۳]- أخرجه البخاری فی: ۱۸ كتاب تقصیر الصلاة: ۲۰ باب: إذا صلى قاعدا ثم صح أو وجد خفة تمّم ما بَقِی.