باب ۵۱: قدم برداشتن براى نماز، گناه‌ها را محو مى‌کند و درجه کمالات را بالا مى‌برد
۳۸۹- حدیث: «أَبِی هُرَیْرَةَ، أَنَّهُ سَمِعَ رَسُولَ اللهِ جیَقُولُ: أَرَأَیْتُمْ لَوْ أَنَّ نَهَرًا بِبَابِ أَحَدِكُمْ یَغْتَسِلُ فِیهِ كُلَّ یَوْمٍ خَمْسًا، مَا تَقُولُ ذلِكَ یُبْقِی مِنْ دَرَنِهِ قالُوا: لاَ یُبْقِی مِنْ دَرَنِهِ شَیْئًا قَالَ: فَذلِكَ مِثْلُ الصَّلَواتِ الْخَمْسِ یَمْحُو اللهُ بِهِ الْخَطَایَا» [۴۲۶].
یعنی: «ابوهریره گوید: پیغمبر جفرمود: آیا اگر جوى آبى از جلو منزل شما جارى باشد و هر روز پنج بار خودتان را در آن بشویید، عقیده دارید چیزى از گرد و خاک بر بدن شما باقى بماند؟ گفتند: خیر، چیزى از گرد و خاک بر روى ما باقى نخواهد ماند، پیغمبر جفرمود: نمازهاى پنجگانه هم همینطور است خداوند به وسیله آن گناهان را محو مى‌نماید.
۳۹۰- حدیث: «أَبِی هُرَیْرَةَ، عَنِ النَّبِیِّ جقَالَ: مَنْ غَدَا إِلَى الْمَسْجِدِ وَرَاحَ أَعَدَّ اللهُ لَهُ نُزُلَهُ مِنَ الْجَنَّةِ كُلَّمَا غَدَا أَوْ رَاحَ» [۴۲۷].
یعنی: «ابو هریره گوید: پیغمبر جفرمود: کسى که براى اداى نماز به مسجد برود و برگردد، هر بار که مى‌رود و بر مى‌گردد خداوند قصرى را براى او در بهشت آماده مى‌نماید».
«غدا وراح: در اصل بهنگام صبح رفتن و بعد از عشاء برگشتن است، ولى در اینجا به معنى مطلق رفت وبرگشت است. نزل: مکانى است که انسان وارد آن مى‌شود گاهى به معنى سفره مهمانى و ضیافت مى‌باشد».
[۴۲۶]- أخرجه البخاری فی: ۹ كتاب مواقیت الصلاة: ۶ باب الصلوات الخمس كفارة. [۴۲۷]- أخرجه البخاری فی: ۱۰ كتاب الأذان: ۳۷ باب فضل من غدا إلى المسجد ومن راح.