باب ۹: نماز جمعه وقتى است که خورشید از وسط آسمان تجاوز مى‌نماید
۴۹۷- حدیث: «سَهْلٍ، قَالَ: مَا كُنَّا نَقِیلُ وَلاَ نَتَغَدَّى إِلاَّ بَعْدَ الْجُمُعَةِ» [۵۴۳].
یعنی: «سهل گوید: ما قبل از ظهر استراحت نمى‌کردیم و صبحانه را نمى‌خوردیم تا اینکه نماز جمعه را مى‌خواندیم».
«نقیل: از قیلوله به معنى خوابیدن به وقت ظهر است. نتغدى: از غداة به معنى صبحانه است، یعنى قبل ازظهر استراحت نمى‌کردیم، و صبحانه را هم نمى‌خوردیم».
۴۹۸- حدیث: «سَلَمَةَ بْنِ الأَكْوَعِ قَالَ: كُنَّا نُصَلِّی مَعَ النَّبِیِّ جالْجُمُعَةَ ثُمَّ نَنْصَرِفُ وَلَیْسَ لِلْحِیطَانِ ظِلٌّ نَسْتَظِلُّ فِیهِ» [۵۴۴].
یعنی: «سلمه بن اکوع گوید: ما با پیغمبر جنماز جمعه مى‌خواندیم، وقتى به خانه بر مى‌گشتیم هنوز سایه دیوارها به اندازه‌اى بلند نمى‌شد که ما بتوانیم از آن استفاده کنیم»، (این احادیث دلالت دارند بر اینکه لازم است بعد از زوال خورشید از وسط آسمان نماز جمعه خوانده شود).
[۵۴۳]- أخرجه البخاری فی: ۱۱ كتاب الجمعة: ۴۰ باب قول الله تعالى: (فإِذا قضیت الصلاة فانتشروا فی الأرض). [۵۴۴]- أخرجه البخاری فی: ۶۴ كتاب المغازی: ۳۵ باب غزوة الحدیبیة.