حجة الله البالغه - جلد دوم

نوعیت حج رسول خدا ج:

من می‌گویم: در این باره دو جای اختلاف وجود دارد:

یکی: این که حج آن حضرت جآیا افراد بود یا تمتع، بدین‌گونه که آیا از عمره حلال شده مجدداً به حج احرام بسته است یا این که تنها به حج احرام بسته است، سپس جبرئیل به او اشاره نموده که عمره را در حج داخل کند، پس بر احرامش باقی مانده تا از اعمال حج فارغ شده است، و جلوتر حلال نشد؛ زیرا سایق الهدی بوده است.

دوم: این که او زمانی احرام بسته که نماز خوانده است، یا وقتی که بر شترش سوار شده یا زمانی که بر میدان «بیدا» قرار گرفته است، حضرت ابن عباس سبیان فرمود که مردم دسته دسته می‌آمدند، پس هر کسی موافق به آنچه دیده است، خبر داده است، پس نخستین اهلال او زمانی است که نماز خوانده است.

و جز این نیست که آن حضرت جغسل نموده دو رکعت نماز خواند؛ زیرا این بیشتر به تعظیم شعایر الله نزدیک است، و نیز آن تصمیم قلبی به انجام فعل ظاهری، ضبط می‌شود، و این بر اخلاص و اهتمام به طاعت خدا، دلالت می‌کند و تغییر لباس بدین شکل، نفس را متنبه و بیدار می‌کند که تا تواضع و فروتنی را برگزیند.

و جز این نیست که خوشبویی به این خاطر مالید که احرام حالت ژولیدگی و غبارآلودگی است، لذا لازم است که از قبل به آن تدارک دیده شود.

و باز این صیغه را در لبیک‌ خواندن اختیار نمود، زیرا این تعبیری است از قیام او برای طاعت مولی و یاد آوری است برای آن، اهل جاهلیت به شریکان خود تعظیم قایل بودند، پس رسول خدا جعبارت «لا شَرِيكَ لَكَ» را افزود تا بر آن‌ها ردّ نماید، و برای مسلمانان امتیازی برقرارگردد.

و مستحب است که بیشتر از خداوند رضوان، جنت سؤال نموده از او بنابر مهربانیش عفو بخواهد، تا از جهنم آزادی حاصل گردد.