نخست، مشترک المنافع:
عمدهترین مالی که در مناطق ویژه مسلمانان به دست میآید دو نوع است که در برابر با دو نوع مصرف، میباشد، یک نوع، آن مالی است که ملکیت مالک از آن زایل میشود، مانند ترکه میت لا وارث، حیوانهای گم شدهای که مالکی نداشته باشند، لقطهای که مأموران دولت آن را بیابند و بعد از تعریف مقرر شرعی، مالک آن گیر نیاید، و امثال آن، شایسته است که اینگونه اموال در منافع مشترک که برای کسی تملیکی در بر نداشته باشد، مصرف گردند، مانند لاروبی رودخانهها، ساختن پلها، بنای مساجد، حفر چاهها، چشمهها و امثال آنها.