برخورد صحابه با قیام رمضان:
صحابه و بعد از ایشان در باره قیام رمضان سه چیز را اضافه نمودند: یکی: اجتماع در مساجد را، زیرا این، برای خاص و عام، سهولت و آسانی را در بر داشت. دوم: آن را در اول شب ادا نمودند، با وجود این که گفته شده بود که: «صَلاَةَ آخِرِ اللَّيْلِ مَشْهُودَةٌ». و آن فضیلت بیشتری داشت، هم چنان‌که حضرت عمر بر آن هشدار داد، اما به جاآوردن آن در اول شب به خاطر همان آسانی بود که به آن اشاره گردید. سوم: آن که عدد آن را به بیست رکعت بالا بردند، زیرا وقتی دیدند که رسول خدا جبرای محسنین یازده رکعت در تمام سال مشروع قرار داد، پس آنان فیصله کردند که نباید بهرۀ مسلمانی در رمضان وقتی می‌خواهد در بحر تشبه بالملایکه وارد بشود، کمتر از دو برابر باشد.