حجة الله البالغه - جلد دوم

وقت روزه نباید به درازا کشانده شود:

و از زیادتی در کیف است، نهی از صوم وصال، و ترغیب در خوردن سحری، و دستور به تأخیر در خوردن آن و تعجیل در افطار، پس هر یکی از این‌ها تعمق و تشدد روش‌های جاهلی است، اختلافی در این قول رسول خدا ج: «إِذَا انْتَصَفَ شَعْبَانُ فَلا تَصُومُوا». «وقتی شعبان به نصف برسد روزه نگیرید»، و حدیث ام سلمه ل: «مَا رَأَيْتُ النَّبِىَّ جيَصُومُ شَهْرَيْنِ مُتَتَابِعَيْنِ إِلاَّ شَعْبَانَ وَرَمَضَانَ». «ندیدم رسول خدا جرا که دو ماه پشت سر هم روزه بگیرد، جز شعبان و رمضان را». زیرا رسول خدا جبه نفس نفیس خویش کارهایی را می‌کرد که مردم را به آن‌ها دستور نمی‌داد.

و بیشتر آن‌ها همان‌هایی هستند که از باب سد ذرایع و تقرر مظنات کلی، می‌باشند، زیرا آن حضرت جاز این که کار بی‌جایی انجام دهد مصون بود، و دیگران مصون نیستند، لذا نیاز داشتند تا شریعتی برای آن‌ها مقرر شود، و جلو تعمق گرفته شود. بنابر این، رسول خدا جمردم را از ازدواج با بیش از چهار زن منع فرمود، حالانکه برای خود او نه و بیش از آن، حلال بود، زیرا علت جلوگیری این بود که کثرت ازدواج منجر به ظلم و جور نگردد.