عدم آرزوی مرگ:
قوله ج: «لاَ يَتَمَنَّيَنَّ أَحَدُكُمُ الْمَوْتَ» الحدیث، «هیچ یکی از شما نباید مرگ را آرزو کند»، میگویم که از آداب انسانی به بارگاه خداوند، این است که نباید جسارت نموده و از او سلب نعمتی را تقاضا نماید، زندگی نعمت بسیار بزرگی است، زیرا آن وسیلهای است برای کسب احسان، زیرا وقتی او بمیرد بیشتر اعمال او قطع میگردند، و ترقی به جز ترقی طبیعی نخواهد داشت، و نیز آرزوی مرگ یک گونه جسارت و پریشانی است که از بدترین اخلاق به حساب میآید.