نباید زن بدون ضرورت از خانه بیرون آید:
پس رسول خدا جوجوهاتی از سنن را مشروع قرار داد.
یکی این که نباید زن بدون از ضرورت واجبی، از خانه بیرون رود.
رسول خدا جفرمود: «الْمَرْأَةُ عَوْرَةٌ فَإِذَا خَرَجَتِ اسْتَشْرَفَهَا الشَّيْطَانُ». «که زن برهنگی است هرگاه بیرون اید شیطان در انتظار او قرار می‌گیرد».
من می‌گویم: یعنی گروه شیطان که اوباش‌ها و اهل فتنه باشند در انتظار او قرار می‌گیرند، یا این کنایه از آماده‌شدن اسباب فتنه است، خداوند می‌فرماید: ﴿وَقَرْنَ فِي بُيُوتِكُنَّ﴾[الأحزاب: ۳۳]. یعنی زنان در خانه‌هایشان بنشینند.
حضرت عمر بنابر علمی که از اسرار دین داشت، بر نزول این نوع حجاب، حریص بود، تا جایی که به حضرت سوده گفت: «يا سودة إنك لا تخفين علينا». «ای سوده تو بر ما پنهان نمی‌مانی»، اما رسول خدا جدید که در این حجاب به صورت کلی، حرج بزرگی و جود دارد، به آن دعوت داد، ولی واجبش قرار نداد، و فرمود: «أذن لَكُنَّ أن تخرُجْنَ إلى حوائجِكُنَّ». «که به شما اجازه رسیده که برای نیازهای خویش بیرون آیید».
دوم این که زن چادر را روی صورتش بیندازد و محل آرایش و زیبایی خود را پیش کسی جز شوهر و محارم، اظهار ننماید؛ خداوند می‌فرماید: ﴿قُلْ لِلْمُؤْمِنِينَ يَغُضُّوا مِنْ أَبْصَارِهِمْ وَيَحْفَظُوا فُرُوجَهُمْ ذَلِكَ أَزْكَى لَهُمْ إِنَّ اللَّهَ خَبِيرٌ بِمَا يَصْنَعُونَ٣٠﴾[النور: ۳۰]. «بگو برای مردانی مؤمن: که پایین بگیرند چشم‌هایشان را، حفظ کنند شرمگاه‌های خود را، این پاکیزه‌تر است برای آن‌ها، بی‌شک خدا خبردار است به آنچه آنان انجام می‌دهند».
و نیز فرمود: ﴿وَقُل لِّلۡمُؤۡمِنَٰتِ يَغۡضُضۡنَ مِنۡ أَبۡصَٰرِهِنَّ وَيَحۡفَظۡنَ فُرُوجَهُنَّ وَلَا يُبۡدِينَ زِينَتَهُنَّ إِلَّا مَا ظَهَرَ مِنۡهَاۖ وَلۡيَضۡرِبۡنَ بِخُمُرِهِنَّ عَلَىٰ جُيُوبِهِنَّۖ وَلَا يُبۡدِينَ زِينَتَهُنَّ إِلَّا لِبُعُولَتِهِنَّ أَوۡ ءَابَآئِهِنَّ أَوۡ ءَابَآءِ بُعُولَتِهِنَّ أَوۡ أَبۡنَآئِهِنَّ أَوۡ أَبۡنَآءِ بُعُولَتِهِنَّ أَوۡ إِخۡوَٰنِهِنَّ﴾[النور: ۳۱]. تا قوله: ﴿تُفْلِحُونَ﴾[البقرة: ۱۸٩]. «و بگو به زنان ایماندار: که پایین بگیرند چشم‌های خود را و حفظ کنند شرمگاه‌های خود را و اظهار نکنند آرایش خود را مگر برای شوهران‌شان، یا پدران‌شان یا پدران شوهران‌شان یا پسران‌شان یا پسران شوهران‌شان یا برادران‌شان..»، تا رستگاری.
پس اجازه داد به ظاهر کردن صورت که به آن، شناسایی حاصل می‌شود، و به دست‌ها که به وسیله آن‌ها اخذ و بطش حاصل می‌شود، و علاوه بر این‌ها به ستر بقیه اعضاء دستور فرمودند، مگر از شوهران و محارم و بردگان، و نیز به زنان فرتوت اجازه داد که لباس‌های افزونی خود را کنار بگذارند.
سوم این که هیچ مردی همراه با زنی در اتاق تنها قرار نگیرد که در آن چنین کسی که از او هراسی داشته باشند وجود نداشته باشد. رسول خدا جفرمود: «أَلاَ لاَ يَبِيتَنَّ رَجُلٌ عِنْدَ امْرَأَةٍ إِلاَّ أَنْ يَكُونَ نَاكِحًا أَوْ ذَا مَحْرَمٍ». «آگاه باشید نباید مردی پیش زن بیوه، شب گذارند مگر این که شوهرش باشد یا محرمی باشد».
و فرمود: «لا يَخْلُوَنَّ رَجُلٌ بِامْرَأَةٍ، فَإِنَّ ثَالِثَهُمَا الشَّيْطَانُ». «نباید مردی با زنی تنها باشد؛ زیرا شیطان سوم آن‌ها می‌باشد». و نیز فرمود: «لاَ تَلِجُوا عَلَى الْمُغِيبَاتِ فَإِنَّ الشَّيْطَانَ يَجْرِى ابْنِ آدَمْ مَجْرَى الدَّمِ». «بر زنانی که شوهران‌شان غایب هستند وارد نشوید؛ زیرا شیطان در مجاری خون انسان نفوذ می‌کند».
چهارم این که هیچ یکی چه زن و چه مرد، به شرمگاه دیگری چه زن باشد و چه مرد، نگاه نکند، مگر شوهر و زن با همدیگر. رسول خدا جفرمود: «لاَ يَنْظُرُ الرَّجُلُ إِلَى عَوْرَةِ الرَّجُلِ وَلاَ الْمَرْأَةُ إِلَى عَوْرَةِ الْمَرْأَةِ». «هیچ مردی به شرمگاه مردی و هیچ زنی به شرمگاه زنی نگاه نکند».
من می‌گویم: این بدان خاطر است که نظر کردن به شرمگاه، شهوت را به هیجان درمی‌آورد، بسا اوقات زنان با همدیگر عشق می‌ورزند هم‌چنین مردان با همدیگر، و در ترک کردن نگاه به شرمگاه، هیچ حرج و تنگنایی وجود ندارد، و ستر عورت از اصول ارتفاقات است که از آن چاره‌ای نیست.
پنجم این که، هیچ کسی با دیگری در زیر یک لحافظ نخوابد، و در همین حکم است خوابیدن دو کس باهم بر یک تخت. رسول خدا جفرمود: «لاَ يُفْضِى الرَّجُلُ إِلَى الرَّجُلِ فِى ثَوْبٍ وَاحِدٍ ولا تفضى المرأة إلى المرأة في ثوب واحد». «که هیچ مردی با مردی دیگر در یک پارچه و هیچ زنی با زنی دیگر در یک پارچه بهم نرسند».