همه میدان عرفات موقف و کل مِنی کشتارگاه است:
رسول خدا جفرمود: «نَحَرْتُها هُنَا وَمِنًى كُلُّهَا مَنْحَرٌ فَانْحَرُوا فِى رِحَالِكُمْ، وَوَقَفْتُها هُنَا، وَعَرَفَةُ كُلُّهَا مَوْقِفٌ، وَوَقَفْتُها هُنَا وَجَمْعٌ كُلُّهَا مَوْقِفٌ» «که من در اینجا نحر کردم و مِنی همهاش کشتارگاه است، پس در محل اقامت خویش نحر کنید، و من در اینجا وقوف کردم کُلّ عرفات موقف است، و من در اینجا وقوف کردم و مزدلفه تمام موقف است». و در یک روایت این زیادتی وجود دارد: «وكل فجاج مكة طريق ومنحر». «و هر کوچه مکه راه و کشتارگاه است».
من میگویم: پیامبر جبه آنچه از روی تشریع انجام میداد با آنچه از روی اتفاق یا مصلحت خاصی یا اختیار محاسن امری انجام میداد، فرق قایل بود.