حجة الله البالغه - جلد دوم

نماز چاشت از نوافل صالحان است:

از آن جمله است نماز چاشت: فلسفه‌اش این که حکمت الهی متقاضی این شد که هر یک ربع نهاری، نباید از ادای نماز در آن، خالی باشد، زیرا نماز، مردم را به یاد ذکر خدا می‌اندازد، چرا که یک چهارم روز سه ساعت است، و این نخستین کثرتی است برای مقدار مستعمل در نزد مردم به هنگام تجزیه و تحلیل روز، چه عرب باشند و چه عجم. بنابراین، نماز چاشت از سنت صالحین قبل از پیغمبر جنیز بود.

و نیز اول النهار هنگام تلاش رزق، سعی و کوشش در زندگی است، پس در این وقت نمازی مسنون گردید تا تریاکی برای سمّ غفلت قرار گیرد که پیش آمده است، مانند آن که رسول خدا جبرای کسی که وارد بازار می‌شود، سنت قرار داد که بخواند: «لا إِلَهُ إِلا اللَّهُ وَحْدَهُ لا شَرِيكَ لَهُ» الخ. «هیچ معبودى بجز خداى یکتا وجود ندارد، او شریکى ندارد...».