دوم، آن که ادیان دیگر در آن شریک هستند:
بعضی آن مناطق هستند که گروههای مختلفی از ادیان مختلف در آن سکونت داشته باشند، شایسته است که نسبت به آنها تشدد بکار رفته باشد، چنانکه خداوند میفرماید: ﴿أَشِدَّآءُ عَلَى ٱلۡكُفَّارِ رُحَمَآءُ بَيۡنَهُمۡ﴾[الفتح: ۲٩]. «که نسبت به کفار سخت و باهم مهربان هستند».
آن مناطق نیاز دارند که نیروی نظامی و انتظامی بسیار و کمکهای قوی داشته باشند، و نیاز دارند که از هرکسی که عمل مفیدی انجام میدهد بازخواستی باشد، و امرار معاش آنها در بیت المال مقرر گردد، پس رسول خدا جهریکی از این دو منطقه، یک سنتی بکار برد، و مالیات را به اعتبار مصارف، مقرر نمود که بحث منطقه دوم در کتاب جهاد خواهد آمد.