استثنای متعین جایز است:
در حدیث جابر آمده است: «بِعْتُهُ وَاسْتَثْنَيْتُ عَلَيْهِ حُمْلاَنَهُ إِلَى أَهْلِى». «که من شترم را به آن حضرت جفروختم و سواریش را تا منزل مستثنی کردم». من میگویم: در اینجا معلوم میشود که استثناء نمودن در جایی که محل مناقشه و درگیری نباشد و هردو، فروشنده و خریدار از اهل تبرع و بذل و بخشش باشند جایز است، زیرا جلوگیری از استثنا به خاطر آنست که مظنۀ درگیری و مناقشه است.