حجة الله البالغه - جلد دوم

هر کسی برای جایش مستحق‌تر است:

رسول خدا جفرمود: «مَنْ قَامَ مِنْ مَجْلِسِهِ ثُمَّ رَجَعَ إِلَيْهِ فَهُوَ أَحَقُّ بِهِ». «کسی که از سر جایش بلند شد باز برگشت او به آن، مستحق‌تر است»، من می‌گویم: کسی که جلوتر در جایی نشست که مباح بود چه مسجد، چه مسافر خانه یا اتاقی، پس حق او به آنجا متعلق شد، لذا نباید قبل از بی‌نیاز بودنش از آنجا بلند کرده شود، مانند زمین موات که بحثش گذشت.

رسول خدا جفرمود: «لاَ يَحِلُّ لِلرَّجُلِ أَنْ يُفَرِّقَ بَيْنَ اثْنَيْنِ إِلاَّ بِإِذْنِهِمَا». «حلال نیست که کسی بدون اجازه در میان دو نفر که کنار هم قرار گرفته‌اند بنشیند».

من می‌گویم: این بدان خاطر است که شاید آن دو نفر کنار هم نشسته‌اند که صحبت مخفی دارند، پس در وسط آن‌ها قرار گرفتن، آنان را رنجیده خاطر می‌کند، و گاهی آنان دارند باهم انس می‌گیرند، و این نشستن در وسط‌شان آنان را در وحشت می‌اندازد.