نماز تحیۀ الوضوء:
از آن جمله است نماز تحیة الوضوء: در این باره رسول خدا جبه حضرت بلال س فرمود: «إني سمعت دف نعليك بين يدي في الجنة». «که صدای کفش‌هایت را در جلوی خودم در جنت شنیدم». من می‌گویم: رازش این که مواظبت بر طهارت و نماز پشت سر آن، برنامه خوبی است از احسان که به جز صاحب شانس، کسی به آن موفق نمی‌گردد.
رسول خدا جفرمود: «بِمَ سَبَقْتَنِي إلَى الْجَنَّةِ». «به چه چیز در جنت از من سبقت نمودی» منظور این که سبقت در این واقعه، تجسمی است از سبقت در احسان، فلسفه در تقدم بلال، بر امام المحسنین این است که کاملان در برابر هر کمالی از شعبه‌های احسان تقربی دارند که وضع آن‌ها را روشن می‌کند، و از آنجا بر قلب او آشنایی به آن کمال، ذوق و وجدانی فایض می‌گرداند، نظیر آن از امور مألوف این است که، زید شاعر و محاسب، گاهی به فکرش می‌رسد که او شاعری است و در چه پایه‌ای از شعر قرار دارد، و در این صورت ذهنش از حساب غافل می‌ماند، و بسا اوقات به ذهنش می‌رسد که او محاسب است در‌تر و تازگی آن سرگرم شده از شعر و شاعری غافل می‌ماند، انبیاء †از همه مردم به تقرب ایمان عمومی آشناتر هستند؛ زیرا خداوند خواسته است که آنان حقیقت آن را به ذوق بیان نمایند، و برای مردم سنت خویش را در آنچه نوبت به نوبت برای آن‌ها در این مرتبه پیش می‌آید، مسنون قررا دهند، این است فلسفه ظهور انبیاء †در لذت‌بردن حسی و غیره در صورت عموم مؤمنان، پس رسول خدا جتقرب ایمانی خویش را با جلو قرارگرفتن حضرت بلال مشاهده فرمود و دریافت که قدم او در احسان راسخ است.