توحید از شاخهای یقین است:
از آن جمله است توحید: و آن دارای مراتب زیادی است:
یکی است: توحید عبادات که طواغیت را نپرستد، و پرستش آنها را چنان ناگوار بداند که افتادن در آتش را ناگوار میداند.
دوم آنکه: حول و قوت را فقط از آن خداوند بداند، و ببیند که موثر در جهان به جز قدرت وجوبی بلا واسطه، نیست، و اسباب، امور عادی هستند که مجازاً مسببات به سوی آنها منسوب میگردند، و ببیند که تقدیر، بر اراده مخلوق غالب است.
سوم اینکه: عقیده داشته باشد که خداوند از این که هم شکل محدثات باشد منزه و مبرّاست و ببیند که اوصاف او تعالی با اوصاف خلق هیچگونه مماثلتی ندارند، و خبر در این میان مانند معاینه است، و قلبش مطمئن گردد، و از ته دل یقین داشته باشد که «لَيْسَ كَمِثْلِهِ شَيْء» اخبار شرع را بر این با بینه از پروردگارش تلقی نماید که از ذات او پدید آمده و به ذات او مستند میباشند.