حجة الله البالغه - جلد دوم

نهی از پوشیدن آنچه به آن فخر و مراءات حاصل شود:

از آن جمله است پارچه‌ای به رنگ مسرت بخش رنگ داده شود که از آن فخر و مراءات حاصل گردد، پس رسول خدا جاز پارچه‌ای که به رنگ عصفر و زعفران رنگ داده شود نهی فرمود، و فرمود: «إنَّ هذِهِ مِنْ ثِيَابِ أَهْلِ النَّارِ». «که این از لباس جهنم است».

و نیز فرمود: «أَلاَ طِيْبُ الرِّجَالِ رِيحٌ، لا لَوْنَ لَهُ، وَطِيبُ النِّسَاءِ لَوْنٌ لا رِيحَ لَهُ». «خشبویی مردان آنست که بوی خوب دارد و رنگ ندارد، و خشبویی زنان آن که رنگ دارد و بوی ندارد». و نیست اختلافی در این قول رسول خدا جکه فرمود: «إِنَّ الْبَذَاذَةَ مِنَ الإِيمَانِ». «که سادگی در اثر ایمانداری است».

و فرمود: «مَنْ لَبِسَ ثَوْبَ شُهْرَةٍ فِى الدُّنْيَا أَلْبَسَهُ اللَّهُ ثَوْبَ مَذَلَّةٍ يَوْمَ الْقِيَامَةِ». «کسی که پارچه شهرت‌آور در دنیا بپوشد خداوند به او در روز قیامت لباس مذلت می‌پوشاند».

رسول خدا جفرمود: «مَنْ تَرَكَ لُبْسَ ثَوْبِ جَمَالٍ تَوَاضُعًا كَسَاهُ اللَّهُ حُلَّةَ الْكَرَامَةِ». «کسی که پوشیدن لباس زیبا را به خاطر تواضع ترک کند خداوند به او لباس کرامت می‌پوشاند».