اول، آنچه ویژۀ مسلمانان است:
اصل در مصارف این است که مناطق بر دو قسم‌اند: یکی آن که خالص برای مسلمانان است که هیچ کسی از صاحبان ادیان در آن مناطق نباشد و آمیزش با مسلمانان نداشته باشد، پس شایسته است که بر اهالی این مناطق به تخفیف قایل شد، زیرا این مناطق نیاز به تنظیم ارتش و برنامه ریزی جنگ ندارند، و بسیار کسانی هستند که کارهای مشترک المنافع را جهت تحصیل پاداش، طبق وعده الهی که به نیکوکاران به اجر داده است، انجام می‌دهند، و کفایت‌شان از اموال ویژۀ خودشان می‌شود، و گروه‌های زیاد مسلمانان از این‌گونه مردمان خیر خالی نمی‌باشند.