حکمت در حرمت جمعکردن دو خویشاوند:
از آن جمله است: احتراز از قطع رحم بین الأقارب؛ زیرا دو زن باهم حسد میبرند، و بغض به نزدیکترین مردمان آنها سرایت میکند، حسد در میان خویشاوندان از هرچیز بدتر و شنیعتر است، چندین گروه از سلف جمعکردن دو دختر عموی در یک نکاح را مکروه گفته اند، پس چه برسد به دو زن که هرکدام مرد تصور کند آن دیگری بر او حرام میباشد، مانند دو خواهر، زن و عمهاش، و زن و خالهاش، رسول خدا جهمین اصل را در تحریم جمع بین دختر خویش و دختر دیگری بیان فرمود؛ زیرا حسد خوردن بر انباگ و تلاش ترجیح خویش از شوهر بسا اوقات منجر به بغض او و بغض خانوادۀ او قرار میگیرد، و بغض با پیامبر جاگر چه در امور زندگی و معاش باشد، منجر به کفر است، اصل در این باره دو خواهر اند، روی صورت مسأله، آن حضرت جچنین گفته تنبیه فرمود: «لاَ يُجْمَعُ بَيْنَ الْمَرْأَةِ وَعَمَّتِهَا» الحدیث، «که زنی با عمهاش در یک نکاح جمع نمیشوند».