سجدۀ شکر:
و از آنچه مناسب نوافل است سجده شکر است که هرگاه امر سرورآور، یا دفع مصیبت بشود، یا یکی را از این دو امر اتفاق افتد، سجده شکر بهجا آورد، زیرا تشکر در اصل، کار قلب است، ولی لازم است که در ظاهر به صورتی مجسم گردد، تا به آن بتوان چنگ زد، و نیز انعام یک گونه غرور و شادی دارد که باید با تذلل در مقابل انعامکننده، معالجه گردد.
پس اینها آن نمازهایی هستند که رسول خدا جآنها را برای مستعدین احسان و سبقت کنندگان امت خویش، فوق العاده مسنون قرار داده است، علاوه بر آن نمازهای فرضی که بر خاص و عام لازمی واجب شده بود.