حجة الله البالغه - جلد دوم

خواندن بسم الله در نهان و آشکار:

باز بسم الله را در نهان بخواند، زیرا خداوند تقدیم تبرک به نام خدا را بر قراءت مشروع قرار داده است، و نیز در این احتیاط بیشتری است، زیرا در این باره روایات مختلف می‌باشند که آیا بسم الله آیه‌ای از فاتحۀ الکتاب است یا خیر؟ از رسول خدا جبه روایت صحیح ثابت است که او قراءت در نماز را به «الحمد لله رب العالمین» شروع می‌کرد و بسم الله الرحمن الرحیم را به جهر نمی‌خواند.

من می‌گویم: بعید نیست که در بعضی اوقات به خاطر تعلیم، آن را به جهر خوانده باشد.

ظاهر این است که این اذکار را به طور ویژه به خواص تعلیم می‌داد، و آن‌ها را به گونه‌ای قرار نداد که عوام به آن چنگ بزنند و بر ترک آن‌ها ملامت گردند، همین است تاویل آنچه امام مالک /فرموده است، و همین است مفهوم قول حضرت ابوهریره س که فرمود: «كَانَ رَسُولُ اللَّهِ جيَسْكُتُ بَيْنَ التَّكْبِيرِ وَبَيْنَ الْقِرَاءَةِ إِسْكَاتَةً، فَقُلْتُ: بِأَبِي وَأُمِّي يَا رَسُولَ اللَّهِ إِسْكَاتُكَ بَيْنَ التَّكْبِيرِ وَالْقِرَاءَةِ مَا تَقُولُ فِيْهِ؟». «رسول الله جبین تکبیر تحریمه و قرائت، اندکی سکوت می‏کرد. ابوهریره س می‏گوید: عرض کردم: ای پیامبر گرامی ج! پدر و مادرم فدایت باد، در این میان، چه می‌خوانی؟».