حجة الله البالغه - جلد دوم

حیوان وحشی که شبیه به اهلی است:

حیوان‌هایی وحشی که حلال هستند بعضی از آن‌ها آنست که با اهلی در نام و وصف شباهت دارند، مانند آهو، گاو وحشی و شتر مرغ، برای رسول خدا جگوشت خر وحشی هدیه داده شد آن را خورد، خرگوش به آن حضرت جهدیه گردید آن را پذیرفت، بر سفره او جسوسمار خورده شد؛ زیرا عرب‌ها این چیزها را پاکیزه می‌دانستند، گاهی در باره سوسمار چنین معذرت می‌فرمود که: «لَمْ يَكُنْ بِأَرْضِ قَوْمِى فَأَجِدُنِى أَعَافُهُ». «که این در منطقه قوم من نبوده از آن نفرت دارم»، و گاهی با بیان احتمال مسخ‌شدن قومی به شکل آن از آن نهی می‌کرد.

به نظر من در این دو حدیث هیچ تناقضی وجود ندارد؛ زیرا در سوسمار دو وجه وجود دارد که هر یکی برای معذوریت کافی است ولی ترک آنچه در آن احتمال مسخ باشد به ورع نزدیک‌تر است، حرام نیست، و هدف از نهی کراهیت تنزیهی است.