کسی که شراب بنوشد نمازش مقبول نمیگردد:
رسول خدا جفرمود: «مَنْ شَرِبَ الْخَمْرَ لَمْ يَقْبَلِ اللَّهُ لَهُ صَلاَةً أَرْبَعِينَ صَبَاحًا فَإِنْ تَابَ تَابَ اللَّهُ عَلَيْهِ». «کسی که شراب بنوشد خداوند نماز او را تا چهل روز نمیپذیرد، پس اگر توبه کرد خداوند توبه او را قبول میکند».
من میگویم: فلسفه عدم پذیرش نماز او، این است که ظهور و غلبه صفت حیوان بر ملکیت با اقدام نمودن بر معصیت، جسارت و جرأتی بر خداوند و غوطه خوردن در حالت پست و رذلی است که با احسان منافات دارد، و سبب قرار میگیرد که شایستگی این که نماز در نفس او نفع احسان را پدید آورد نفس را منقاد حالت احسان بگرداند سلب میگردد.