قبرهای مسلمانان:
رسول خدا جحضرت علی کرم الله وجهه را فرستاد که نگذارد تمثالی را مگر این که آن را از بین ببرد، و نه قبر بلندی را مگر این که آن را برابر کند، و رسول خدا جاز این که قبر گچکاری بشود، یا بنای روی آن ساخته بشود، یا کسی روی آن بنشیند نهی فرمود، و نیز فرمود: «لاَ تُصَلُّوا إِلَيْهَا». «به سوی قبر نماز نخوانید»، زیرا این وسیله آنست که مردم قبرها را معبود قرار دهند، و در تعظیم به جاآوری آنها بیجا افراط کنند، پس بدین شکل در دین خود تحریف خواهند آورد، همچنان که اهل کتاب کردند که آن حضرت جنسبت به آنها فرمود: «لَعَنَ اللَّه الْيَهُود وَالنَّصَارَى, اِتَّخَذُوا قُبُور أَنْبِيَائِهِمْ مَسَاجِد». «خدا لعنت کند یهود و نصاری که قبرهای انبیای خود را مسجد قرار دادند».
و معنی نشستن روی قبر را بعضی چنین بیان کردهاند که مجاوران و زیارتکنندگان نشستن کنار آن را لازم بگیرند، و بعضی دیگر گفته است که: معنی آن، پایمالکردن قبرهاست. بنابراین، منظور از آن احترامدادن به مرده است، پس حق، میانهروی است بین تعظیمی که به شرک نزدیک باشد و اهانت و ترک موالات به آن.