عصبه:
رسول خدا جفرمود: «أَلْحِقُوا الْفَرَائِضَ بِأَهْلِهَا فَمَا بَقِيَ فَهُوَ لِأَوْلَى رَجُلٍ ذَكَرٍ». «که سهمها را به حقداران برسانید، آنچه اضافه ماند مال نزدیکترین مرد به میت است».
من میگویم: شما دانستید که اصل در توارث دو معنی است، و ما آنها را ذکر کردیم؛ و این که مودت و رفق به جز در قرابت قریبه جدّی، اعتباری نخواهد داشت مانند مادر و برادر و خواهران به کسی دیگر، پس وقتی امر از اینها متجاوز گردد، پس برای توارث معنی قایمقامی میت و نصرت از او معین میگردد، و اینها قوم میت و اهل نسب و شرف هستند که هرکسی، نزدیکتر باشد.