حجة الله البالغه - جلد دوم

اجتماع هفتگی برای نماز:

اصل در این باره این است که وقتی اشاعت نماز در شهر بدینگونه که هر روز اهل شهر یکجا برای نماز جمع شوند، امر بسیار مشکلی است، لازم شد که برای آن وقتی مقرر گردد که زود نیاید که بر سر آن‌ها سخت می‌گذرد، و زیاد دیر هم نباشد که هدف از دست می‌رود، و هفته در میان عرب و عجم و بیشتر ادیان رواج داشت و برای این وقت، صلاحیت هم داشت، لذا واجب شد که این روز برای اجتماع جمعه مقرر گردد، سپس صاحبان ادیان در تعیین آن روز که کی مقرر شود باهم اختلاف نمودند، یهود روز شنبه را اختیار نمود و نصاری روز یکشنبه را، زیرا مرجحاتی پیش خود داشتند، اما خداوند این امت را به علم بزرگی مختص قرار داد که نخست آن را، در قلوب اصحاب رسول خدا ج، القا کرد، تا این که نماز جمعه را در مدینه پیش از تشریف‌آوری آن حضرت جبرگزار کردند، سپس خداوند آن را بر خود رسول خدا جمنکشف کرد، بدینگونه که جبرئیل آیینه‌ای پیش آن حضرت جآورد که در آن نکتۀ سیاهی وجود داشت، پس هدف به این مثال را، در میان گذاشت و آن حضرت جبه آن پی برد.