حقیقت خوف از خداوند متعال:
من میگویم: آیۀ ۴۰ نازعات ﴿مَنۡ خَافَ﴾[البقرة: ۱۸۲]. توضیحی است از نورانی بودن عقل به نور ایمان و نزول و نور از آن به قلب؛ زیرا خوف از خدا مبدا و منتهایی دارد، مبدأش معرفت خوف از او وسطوت اوست که محلش عقل میباشد، و منتهایش وحشت و پریشانی است که محلش قلب است؛ اما قول خداوندی: ﴿وَنَهَى ٱلنَّفۡسَ﴾[النازعات: ۴۰]. توضیحی از نزول نوری است که آمیخته است به نیروی قلب به نفس، و سرکوب کردن نفس و بازداشت آن، باز سرکوب شدن و باز ماندنش تحت حکم او؛ سپس نور ایمان از عقل بار دوم فرود میآید و با طبیعت قلب آمیخته میگردد، و از میان آنها توجه به سوی خدا پدید میآید، و این منجر میگردد به استغفار و انابت، و استغفار سبب میشود تا نفس صیقل یابد.