حجة الله البالغه - جلد دوم

غیبت حرام است:

رسول خدا جفرمود: «أَتَدْرُونَ مَا الْغِيبَةُ؟ ذِكْرُكَ أَخَاكَ بِمَا يَكْرَهُ، قِيلَ: أَفَرَأَيْتَ إِنْ كَانَ فِى أَخِى مَا أَقُولُ؟ قَالَ: إِنْ كَانَ فِيهِ مَا تَقُولُ فَقَدِ اغْتَبْتَهُ وَإِنْ لَمْ يَكُنْ فِيهِ فَقَدْ بَهَتَّهُ».«آیا می‌دانید غیبت چیست؟ این که برادرت را به آنچه خوشش نیاید یاد کنی، عرض گردید که اگر در برادرم آنچه می‌گویم باشد؟ فرمود: اگر در آو آنچه تو می‌گویی باشد او را غیبت کرده‌ای و إلا به او تهمت وارد نموده‌ای».