حجة الله البالغه - جلد دوم

بیرون‌راندن اهل کتاب از جزیرۀ العرب:

رسول خدا جفرمود: «لَئِنْ عِشْتُ إِنْ شَاءَ اللَّهُ لأُخْرِجَنَّ الْيَهُودَ وَالنَّصَارَى مِنْ جَزِيرَةِ الْعَرَبِ». «اگر من زنده ماندم انشاء الله یهود و نصاری را از جزیرۀ العرب بیرون می‌رانم». و نیز به بیرون‌کردن مشرکان از آن، توصیه فرمود.

من می‌گویم: رسول خدا جمتوجه شد که زمان دارد دور می‌زند و در چرخش است، گاه وقتی اسلام ضعیف می‌شود انسجامش از هم می‌پاشد، پس اگر دشمن در چنین اوقات در مرکز اسلام و سنگر آن باشد، این امر به هتک حرمات الله تمام می‌شود و آن را از بین می‌برد، پس دستور داد تا آن‌ها از دور بر دارالعلم و محل بیت الله، بیرون رانده شوند.

و نیز اختلاط و آمیزش با کفار، دین مردم را از بین می‌برد، و بر خود آنان غارت می‌کند، و چون چاره‌ای از اختلاط در گوشه و اکناف نبود، دستور داد تا حرمین از لوث وجود آن‌ها پاک نگهداشته شوند، و نیز بر رسول خدا جآنچه در آخرالزمان پیش می‌آید، منکشف گردید.

پس فرمود: «إِنَّ الدِّينَ لَيَأْرِزُ إِلَى مَدِيْنَةِ..» الحدیث، «که دین به سوی مدینه برمی‌گردد»، و این به پایه تکمیل نمی‌رسد، مگر به این طور که در آنجا کسی از اهل ادیان باقی نماند، والله أعلم.