حجة الله البالغه - جلد دوم

هدیه رضاع:

از رسول خدا جسؤال گردید که چه چیزی حق شیردهی را ساقط می‌کند؟ آن حضرت جفرمود: «غُرَّةٌ عَبْدٌ أَوْ أَمَةٌ». «که یک برده یا کینز در اختیار او گذاشته شود».

باید دانست که زن شیرده بعد از مادر حقیقی مادر به حساب می‌آید، نیکویی با او بعد از نیکویی با مادر واجب است، تا جایی که رسول خدا جچادر خود را جهت احترام به مادر رضاعی خویش، پهن کرد.

بسا اوقات مادر رضاعی راضی نمی‌گردد به آنچه فرزند رضاعی به او هدیه بدهد، و بسا اوقات چیز بسیار کمی را فرزند رضاعی بسیار تصور کرده به او می‌دهد، و در این، اشتباه پیش خواهد آمد، لذا از رسول خدا جنسبت به مقدار آن سؤال گردید تا آن را معین نماید، پس او «غرۀ» را مقدار آن نیکویی و احسان قرار داد؛ زیرا مادر شیرده حقی را بر ذمۀ او به اعتبار اقامه بینه او، و انسان کامل قرار دادن او، و پرورش ‌کردن او، و تحمل خستگی و مشقت در این راستا را ثابت نمود، پس پاداش موافق به آن، این است که به او انسانی بدهد که به جای جوارح این فرزند قرار گیرد در آنچه از ارتفاقاتش می‌خواهد، و زحمت آن مادر را بدوش بگیرد، اما این حد، امر استحبابی است نه واجب.