ماندن در سرزمینی که عذاب در آنجا نازل شده مکروه است:
نظیرش آن کراهیتی است که در ماندگار شدن در سرزمینی که خسف یا عذاب در آن واقع شده، می‌باشد، و هم‌چنین اختیار نمودن هیأت‌های کسانی که مورد غضب قرار گرفته‌اند، زیرا اختلاط و آلودگی با این چیزها کمتر از آلودگی به نجاسات نیست، و تلبس با آن‌ها کمتر از تلبس با هیأت‌هایی نیست که مزاج شیاطین متقاضی آن‌هاست.