تبرک‌جستن به نام خدا در دعا:
از آنجمله است: تبرک‌جستن به نام خداوند متعال، فلسفه‌اش اینست که حق تعالی تدلی و نزدیک‌آمدنی، در هر نشأت دارد، از تدلی او در نشأت حرفی، نام‌های او می‌باشند که بر زبان مترجمین نازل شده و در ملأاعلی متداول می‌باشند، پس وقتی که بنده به سوی او متوجه می‌شود، رحمت او را نزدیک در می‌یابد.
رسول خدا جفرمود: «إنَّ لِلَّهِ تِسْعَةً وَتِسْعِينَ اسْمًا مِائَةً إلاَ وَاحِدًا مَنْ أَحْصَاهَا دَخَلَ الْجَنَّةَ». «که خداوند نود و نه یعنی صد یکی کم نام دارد، هرکسی آن‌ها را از بر کند وارد بهشت خواهد شد». من می‌گویم: از اسباب این فضل اینست که این نصاب مناسبی است برای شناخت آنچه برای خداوند ثابت و آنچه از او سلب می‌گردد، و این‌ها در حظیرة القدس [۱٧]برکت و تمکنی دارند، و هرگاه صورت آن‌ها در نامه اعمال استقرار یابد لازم است که به سوی رحمت بسیار بزرگی، گسیل یابند.
[۱٧] بهشت.