حجة الله البالغه - جلد دوم

تبرع [۲۵]صدقه یا هدیه است:

تبرع بر چند قسم است: اگر هدف از آن لوجه الله باشد، پس صدقه محسوب می‌شود، پس مصرفش باید همان باشد که خداوند در این آیه ذکر کرده است: ﴿إِنَّمَا ٱلصَّدَقَٰتُ لِلۡفُقَرَآءِ﴾[التوبة: ۶۰].

و اگر هدف از آن رضایت کسی است که به او داده می‌شود پس هدیه است، رسول خدا جفرمود: «مَنْ أُعْطِىَ عَطَاءً فَوَجَدَ فَلْيَجْزِ بِهِ وَمَنْ لَمْ يَجِدْ فَلْيُثْنِ فَإِنَّ مَنْ أَثْنَى فَقَدْ شَكَرَ، وَمَنْ كَتَمَ فَقَدْ كَفَرَ وَمَنْ تَحَلَّى بِمَا لَمْ يُعْطَهُ كَانَ كَلاَبِسِ ثَوْبَىْ زُورٍ». «کسی که به او عطیه‌ای داده شد، در برابر جایزه بدهد، و اگر توان آن را ندارد باید به دهنده ثنا بگوید، زیرا هرکسی ثنا گفت شکر را به جا آورده است، و کسی که آن را پنهان کند نا سپاس‌گذاری کرده است، و کسی که خود را به آنچه به او داده نشده جلوه بدهد، مانند کسی است که دو پارچه دروغین پوشیده است».

[۲۵] نیکویی محض رضای خدا، کاری برای ثواب انجام ‌دادن، مالی در راه خدا بخشیدن.