تفکر در افعال ظاهر خداوند متعال:
از آن جمله است: تفکر در افعال ظاهر خداوند متعال، و اصل در این باره این قول خداوندی است که فرمود: ﴿وَيَتَفَكَّرُونَ فِي خَلۡقِ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ رَبَّنَا مَا خَلَقۡتَ هَٰذَا بَٰطِلٗا﴾[آل عمران: ۱٩۱]. «و می‌اندیشند در آفرینش آسمان‌ها و زمین که پروردگارا این‌ها را بیهوده نیافریده‌ای».
کیفیت آن این است که فرو فرستادن باران و رویانیدن نباتات و غیره را در نظر بگیرد و در این نعمت‌های خداوند مستغرق شود.
از آن جمله است: تفکر در ایام خداوند که خداوند چه ملت و قومی را بالا برد و چه کسانی را خورد کرد، و اصل در این باره قول خداوند است که به حضرت موسی فرمود: ﴿وَذَكِّرۡهُم بِأَيَّىٰمِ ٱللَّهِ﴾[إبراهیم: ۵]. «و آنان را به وقایع الهى پند ده» زیرا این تفکر، نفس را از زرق و برق دنیا دور می‌کند.