حجة الله البالغه - جلد دوم

اصرار ورزیدن در سؤال مکروه است:

رسول خدا جفرمود: «لاَ تُلْحِفُوا فِى الْمَسْأَلَةِ فَوَاللَّهِ لاَ يَسْأَلُنِى أَحَدٌ مِنْكُمْ شَيْئًا فَتُخْرِجَ لَهُ مَسْأَلَتُهُ مِنِّى شَيْئًا وَأَنَا لَهُ كَارِهٌ فَيُبَارَكَ لَهُ فِيمَا أَعْطَيْتُهُ». «در سؤال اصرار نورزید، قسم به خدا هیچیکی از شما از من سؤال نمی‌کند که سؤال او از من چیزی را بیرون بیاورد که من آن را گوارا نکرده باشم، پس در آنچه من به او داده‌ام برکت بیاید».

من می‌گویم: فلسفه‌اش آن است که نفوسی که ملحق به ملأأعلی شده‌اند صورت ذهنی رضا و کراهیت در میان آن‌ها، به جای دعای مستجابی قرار می‌گیرد.